مارک فیتزپاتریک تحلیلگر این اندیشکده انگلیسی در عین حال ابراز عقیده کرد که طرف های مذاکره ایران باید به حسن روحانی فرصتی برای کار بدهند چرا که ریاست جمهوری روحانی می تواند تغییراتی تاکتیکی را به همراه داشته باشد.
فیتزپاتریک مدیر برنامه منع اشاعه هسته ای و خلع سلاح در این موسسه انگلیسی می نویسد: نتایج غیرمنتظره انتخابات 14 ژوئن (24 خرداد) ایران نشان دهنده خواست تغییر بود. اما تحریف و زیاده روی خواهد بود اگر نتیجه گیری کنیم که تحریم ها بطور عمده دلیل پیروزی روحانی در دور اول بود. مشکلات اقتصادی ایران دلایل دیگری هم دارد و عوامل داخلی دیگری هم راهنمای تصمیم رای دهندگان بوده است. با این حال تردیدی نیست که تحریم ها در فکر رای دهندگان بوده است. حتی سایر نامزدهای محافظه کار نیز از نحوه هدایت مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 انتقاد کردند.
روحانی یکی از افراد درون نظام است و بطور کامل از برنامه هسته ای حمایت می کند. او مانند همه سیاستمداران موفق ایرانی ، برنامه هسته ای را جلوه ای از دستاوردهای فنی و حاکمیت ملی ایران می داند. دیپلمات های انگلیسی ، فرانسوی و آلمانی که در سال های 2003 تا 2005 درباره مساله هسته ای با او مذاکره کردند دریافتند که او قرص و محکم و بطور آزاردهنده ای غیرقابل دستیابی است. تنها زمانی که بعدا در برابر سعید جلیلی سازش ناپذیر نشستند دریافتند که اوضاع در زمان روحانی چقدر خوب بوده است.
روحانی در مبارزات انتخاباتی تصریح کرد که مذاکرات سازنده را دنبال خواهد کرد. او درک می کند که این امر به معنای بده و بستان است. او در اکتبر 2003 با تعلیق محدود برنامه غنی سازی موافقت کرد و یک سال بعد با توقف بیشتر موافقت کرد. او خطاب به مخاطبان داخلی در آن زمان و امسال در مصاحبه های انتخاباتی گفت که تعلیق یک طرح تاکتیکی برای پیشرفت برنامه هسته ای از راههای دیگر بوده است. این توضیح تا حدی درست بود اما بیان آن توضیح واضحات بود. هر گونه توافقی باید به عنوان پیروزی برای هر دو طرف دیده شود.
بنابراین پیروزی غیرمنتظره روحانی در دور اول راه را برای تلاشی جدید در مسیر تعامل می گشاید. تغییرات راهبردی در موضع هسته ای ایران مطرح نیست اما تغییرات تاکتیکی مانند تعلیق سال 2003 می تواند جلوی تشدید اختلافات در مساله هسته ای را بگیرد.
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
