پایگاه اطلاع رسانی آسیا تایمز، در گزارشی با اشاره به مذاکرات ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی نوشت: این نهاد بین المللی در تدوین مدالیته جدید برای بازدید از تاسیسات تهران باید استقلال خود را از قدرت های غربی ثابت کند. به نوشته این پایگاه اطلاع رسانی، اظهارات هرمان ناکارتس، معاون امور پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی روز جمعه مبنی بر مثبت بودن مذاکرات و تعیین زمان نشست بعدی ایران با مقامات این نهاد بین المللی نشان از نتیجه بخش بودن مذاکرات فشرده هیات هفت نفری آژانس با مقامات ایرانی دارد.
این پایگاه اطلاع رسانی به نقل از علی اصغر سلطانیه، نماینده دائم ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی نوشت: ایران مخالفتی با درخواست آژانس برای بازدید از تاسیسات مجتمع نظامی پارچین ندارد؛ همانطور که دوبار در سال 2005 نیز با این درخواست موافقت کرده است، اما پاسخ مثبت به این تقاضا تنها در قالب مدالیته مورد توافق صورت پذیر است؛ زیرا پارچین سایت هسته ای نیست و درخواست آژانس فراتر از مفاد پادمان های مورد موافقت این نهاد بین المللی است.
سلطانیه می افزاید: ایران در بازدید ماه ژانویه سال 2005 تدابیر شدیدی را برای شفاف سازی که در واقع تعهد قانونی این کشور نبود؛ به اجرا درآورد. آژانس پنج ساختمان را انتخاب کرد و ناظران آن توانستند از این ساختمان ها و محوطه اطراف آن بازدید و نمونه برداری کنند. بعد از این دیدار و در ماه نوامبر همان سال آژانس بار دیگر درخواست بازدید از پارچین را مطرح کرد که با آن موافقت شد و ناظران شاهد هیچ فعالیت غیرمعمولی در بناهای مورد بازدید نبودند. گزارش ماه فوریه سال 2006 آژانس نیز موید این حقیقت است.
اما بعد از گزارش ماه نوامبر 2011 آژانس (آبان/آذر 1390) که ?یوکیا آمانو?، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در آن پارچین را با ابعاد احتمالی برنامه هسته ای نظامی ایران مرتبط دانسته بود، وی به شدت از سوی بسیاری از کشورها و کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها تحت فشار قرار گرفت.
تارنمای آسیای تایمز در ادامه نوشت: به نظر می رسد تا حدی دیدگاه های خود را نرم تر کرده باشد؛ در حالی که این میزان برای رفع تردیدها نسبت به وفاداری اولیه وی به دولت آمریکا کافی نبوده است.
وی در همایشی اخیرا در اندیشکده شورای روابط خارجی در نیویورک آمادگی خود را برای ارائه اطلاعات موثق امنیتی در مورد ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران به مقامات تهران بیان کرد؛ اما این امر با گفته های محمد البرادعی، مدیر کل پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی مبنی بر اینکه اطلاعات موثقی در مورد فعالیت های احتمالی مخفی هسته ای ایران وجود ندارد کاملا متناقض است.
به همین دلیل بود آژانس در سال 2007موضوع پرونده ایران را عادی اعلام کرد، اما به دلایل کاملا سیاسی نتوانست به تعهد مکتوب خود پایبند بماند و در عوض به طرز ناگهانی بعد از آن مساله اطلاعات احتمالی را مطرح کرد.
بنابراین اکنون مقامات تهران این سووال و ابهام را مطرح می کنند که بعد از نظارت ناظران آژانس چه اتفاقی رخ می دهد؟ ناظران به طور مرتب از تاسیسات غنی سازی ایران بازدید می کنند و بارها تایید کرده اند شاهدی در مورد انحراف از برنامه مسالمت آمیز هسته ای وجود ندارد. آیا آژانس این بار راضی می شود؟
این سوال مهمی است که باید در مورد مدالیته آتی ایران و آژانس بتوان به آن پاسخ گفت. مدالیته ای که باید در نشست 16 ژانویه (27 دی) به امضای طرفین برسد. ایرانی ها نگران اند که آژانس نمی تواند و نباید مطالبات فراقانونی و بیشتر از پروتکل های پادمان از ایران مطرح کند.
این مشکل را می توان با تدوین چارچوب جدیدی که در واقع آژانس را به تبعیت از نرم های معیار خود متعهد می کند، حل کرد.
آژانس باید توانایی خود را برای یافتن خطاها و خود تصحیحی نشان دهد و بدون تعصب های سیاسی به پرونده ایران رسیدگی کند. مدالیته مورد توافق که باید تا ماه ژانویه به امضای طرفین برسد سنگ محک خوبی است و به زودی می توان فهمید آژانس توانسته در کسب استقلال خود به موفقیتی دست یابد یا خیر؟
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
