قسمت دوم مبادله های بی نتیجه فردای آن روز ایران نامه ای به آژانس انرژی اتمی نوشت و این نهاد بین المللی را در جریان تصمیم خود قرار داد. اما یخ بن بست ایران و غرب در تهیه سوخت راکتور تحقیقاتی تهران تنها 4 روز پس از اعلام آمادگی تهران برای تولید سوخت 20 درصد آب شد. 23 بهمن 88 کشورهای گروه وین شامل فرانسه، روسیه و آمریکا پیشنهاد مبادله سوخت را مطرح کردند. مبنای این پیشنهاد، مبادله اروانیوم 3.5 و 5 درصد ایران با سوخت 20 درصد بود. به این معنا که ایران باید بیش از 1200 کیلوگرم اورانیوم کمتر غنی شده خود را به روسیه منتقل می کرد تا یک سال بعد، 120 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد از کشورهای روسیه ، فرانسه و آمریکا دریافت کند. ایران دلایل بسیاری برای رد این پیشنهاد داشت. ساده ترین آن بی اعتمادی به این کشورها بود چرا که روسیه، آمریکا، فرانسه که به گروه وین معروف شده بودند حاضر نشدند در ازای دریافت 1200 کیلو اورانیوم 5 درصد، ضمانت بدهند که سر موعد اورانیوم 20 درصد را در اختیار ایران بگذارند. ایران با رد این طرح به جای مبادله در خاک روسیه پیشنهاد داده بود که در خاک ایران مبادله هسته ای صورت گیرد که مورد قبول گروه وین قرار نگرفت. اواخر اردیبهشت سال بعد بود که ایران برای تهیه سوخت راکتور تهران طرحی را مطرح کرد که ترکیه و برزیل دو ضلع از چهار ضلع این طرح بودند. بر اساس این طرح که مبنای بیانیه تهران شد ایران در ازای 1200 کیلوگرم اورانیوم 3.5 درصد که در ترکیه به امانت می گذاشت ، 120 کیلوگرم اکسید اورانیوم 20 درصد تحویل می گرفت. ایران در این بیانیه دو ابتکار برای فرستادن توپ به زمین کشورهای غربی به خرج داد. اول اینکه مفاد بیانیه تهران باید به تصویب گروه وین برسد و دوم آنکه در این بیانیه قید شده بود ترکیه هر زمانی که ایران بخواهد باید اورانیوم های به امانت گرفته شده را بازپس دهد. ایران با استناد به بندهایی از بیانیه تهران که صراحتا بر حق هسته ای ایران تاکید می کرد تقریبا میدانست کشورهای گروه وین به ویژه آمریکا مخالفت خود را با این طرح اعلام می کنند ولی مخالفت آمریکا راه مناسبی برای نشان دادن عدم حسن نیت مقامات این کشور به افکار عمومی جهان و کشورهای دیگر بود. علاوه بر این ایران با نشان دادن عدم حسن نیت ایالات متحده مسیر را برای توجیه آژانس و افکار عمومی برای تولید اورانیوم 20 درصد هموار می کرد. همچنین با قید شرط دوم این احتمال را نیز در نظر گرفت که در صورت موافقت گروه وین با بیانیه تهران ضمانتی مطمئن برای "ناپدید شدن" اورانیوم خود به دست بیاورد. البته آمریکا نیز نقشه ای برای بیانیه تهران داشت. رئیس جمهور برزیل و نخست وزیر ترکیه پیش از اینکه به ایران بیایند، اوباما را در جریان طرح ایران گذاشته بودند و با چراغ سبز آمریکا ذیل این بیانیه را امضا کردند. آمریکا می دانست که نادیده گرفتن روسیه در مبادله هسته ای از سوی ایران سبب می شود کرملین با کاخ سفید برای اتخاذ موضعی مشترک علیه جمهوری اسلامی همراه شود. برای همین اوباما هر چند می دانست که رد بیانیه تهران در آن شرایط به وجهه کشورش به ویژه نزد مقامات ترکیه و برزیل آسیب می زند اما برای تصویب قطعنامه علیه ایران و همراه کردن روسیه با خود این ریسک را انجام داد. البته آمریکا گمان نمی کرد که ایران به فناوری پیچیده غنی سازی اورانیوم در مقیاس صنعتی دست پیدا کرده است و به زودی این خبر همانند بمبی منفجر خواهد شد. فناوری به قیمت خون 4 دانشمند هسته ای تقریبا چهار ماه بعد از بیانیه تهران و در شهریور ماه 89 ایران اعلام کرد موفق به تولید 25 کلیوگرم اورانیوم 20 درصد در نطنز شده است. ایران ماهانه می توانست یک تا دو کیلوگرم اورانیوم 20 درصد تولید کند. پیش از این و در بهمن ماه 88 ایران از عزم خود برای تولید اورانیوم 20 درصد خبر داده بود و دوربین های آژانس نیز چرخش سانترفیوژها به منظور تولید اورانیوم با این غلظت را ثبت می کردند اما کشورهای غربی با توجه به تعداد کم سانترفیوژها در نطنز و همچنین پیچیدگی غنی سازی 20 درصد در مقیاس صنعتی این موضوع را جدی نمی گرفتند. با این حال ایران به فناوری غنی سازی 20 درصد دست پیدا کرده بود. شهید شهریاری توانسته بود با اتصال دو آبشار 164 سانترفیوژی به یکدیگر (328 سانترفیوژ) و دستیابی به فرمول پبچیده تزریق اورانیوم 5 درصد به اولین سانترفیوژ این دستاورد را برای ایران به ارمغان آورد. دکتر شهریاری همچنین با پی بردن به فرمول ساخت صفحات سوخت که برای تبدیل شدن اورانیوم 20 درصد به سوخت، وجود این صفحات لازم و ضروری بود عملا ایران را در تولید سوخت 20 درصد خودکفا کرد. این دانشمند هسته ای 8 آذرسال 89 توسط تیم های تروریستی وابسته به رژیم صهیونیستی ترور شد. پیش از شهید شهریاری، و در دی ماه سال 88 دکتر علیمحمدی از دانشمندان هسته ای کشور و از همکاران وی توسط عوامل موساد به شهادت رسیده بود. مردادماه 1390 دکتر رضایی نژاد و 22 دی ماه همان سال مصطفی احمدی روشن که گفته می شد از دانشمندان جوانی بوده که در پروژه فردو فعالیت می کرده، ترور شده و به شهادت رسیدند. آژانس انرژی اتمی سه روز پیش از اعلام خبر ترور احمدی روشن و در تاریخ 19 دی 1390 در اطلاعیه ای اعلام کرد که «ایران اورانیوم با غلظت 20 درصد را در تاسیسات فردو آغاز کرده است.» این اقدام البته با انتقاد آمریکا و اتحادیه اروپا روبرو شد. کشورهای غربی مدعی بودند که ایران زیر پوشش فن آوری صلح آمیز هسته ای در جهت تولید بمب اتمی قدم بر می دارد. ادعای آنان این بود که اروانیوم 20 درصدی کاربرد دوگانه دارد و هم می تواند در تحقیقات پزشکی و تولید رادیو دارو استفاده شود و هم می تواند مورد استفاده برای تولید بمب اتم قرار گیرد. ما به ازای غنی سازی 20 درصد چیست؟ پس از آن بود که تعطیلی یا توقف کار این کارخانه همواره یکی از خواسته های طرف مقابل به حساب می آمد. سرانجام در آلماتی 2 دو طرف با محوریت موضوع 20 درصد به نقطه مشترکی درباره توافق هسته ای نزدیک شدند. بخشی از این توافق تعلیق غنی سازی 20 درصد به مدت "6 ماه" بود. البته در همین مدت نیز تمام سانترفیوژهای فردو که اورانیوم 5 درصد تولید می کردند می چرخید. از سوی دیگر ایران به مقدار نیاز خود اورانیوم 20 درصد را تبدیل به سوخت می کرد. این یعنی آنکه ایران می توانست بیش از نیمی از اورانیوم 20 درصد خود را به اکسید تبدیل نکند و بر روی کاغذ همچنان قابلیت غنی سازی 20 درصد همچنان پابرجا بماند. در مقابل این گام ایران، غرب باید متعهد می شد که «تمام تحریم های نفتی و بانکی» را لغو کند. پاسخ 1+5 به این پیشنهاد "نه" نبود. آنها از ایران وقت خواستند تا بروند در پایتخت های کشورهای خود با مقامات کشورشان رایزنی کنند. غنی سازی 20 درصد در ژنو چه سرنوشتی پیدا کرد؟ در ژنو 6 نیز میراث شهید شهریاری یعنی غنی سازی 20 درصد محور مذاکرات بود و 1+5 توانست ایران را متقاعد کند این سطح از غنی سازی را به حالت تعلیق درآورد. بر اساس این توافقنامه اولین بند از اقدامات داوطلبانه ایران به موضوع غنی سازی 20 درصد اشاره دارد: " نیمی از اورانیوم موجود غنی شده 20 درصد را به صورت اکسید 20 درصد برای تولید سوخت راکتور تحقیقاتی تهران ذخیره نماید. بقیه UF6 20 درصد را به مواد کمتر از 5 درصد رقیق نماید. خط برگشت پذیر وجود نداشته باشد. (نتوان دوباره آن را به 20 درصد تبدیل کرد)" دومین بند نیز به موضوع غنی سازی 20 درصد اشاره دارد: "ایران اعلام می کند برای این دوره 6 ماهه اورانیوم را به سطح بالاتر از 5 درصد غنی سازی نکند." بر اساس بند سوم نیز ایران پذیرفت تاسیسات نطنز و فردو که در آن غنی سازی اورانیوم با غلظت 20 درصد صورت می گرفت را گسترش ندهد. یعنی ایران این اجازه را نمی یابد حتی سانترفیوژهای مورد نظر خود را در این تاسیسات بدون آنکه بخواهد آنان را به راه بیاندازد، نصب کند. ایران در ژنو 6، 27 امتیاز داد که یکی از بزرگترین این امتیازها تعلیق غنی سازی 20 درصد و اکسید کردن ذخایر اورانیوم 20 درصدی بود . امتیازی که در آلماتی 2 به تنهایی با رفع تحریم های بانکی و نفتی متوازن بود. حال علی اکبر صالحی یک روز مانده به سالگرد ترور شهید شهریاری گفته است: «(بر اساس توافقنامه ژنو) فقط قرار است ما تولید اورانیوم تا غنای 20 درصد را متوقف کنیم . این درحالی است که از ابتدا هم برنامه ای برای تولید مواد 20 درصدی نداشتیم . در دوره آقای آقازاده ایشان نامه نوشتند به آژانس که برای راکتور تهران سوخت 20 درصد نیاز داریم و در اولین دوره حضور بنده در سازمان این درخواست پیگیری شد که آن ها له دلایل مختلف از ارائه آن خودداری کردند و متخصصان ما خودشان 20 درصد را تولید کردند اما باز هم تاکید می کنیم ما قصد تولید اورانیوم تا غنای 20 درصد نداشتیم.... الان حدود 190 کلیوگرم U3O8 داریم. میزان ذخایر اورانیوم 20 درصدی ما نیاز راکتورهای مان را در آینده برطرف خواهد کرد و اگر خواستیم راکتور جدیدی بسازیم همان زمان اقدام به برطرف کردن نیازمان می کنیم. صالحی اظهار کرد: ممکن است برخی ها به دور از واقعیت های فنی بگویند باید غنی سازی 20 درصدی را حفظ کنیم اما این جا فقط بحث های سیاسی مطرح نیست، الزامات فنی هم وجود دارد.? الزامات فنی بهانه ای شده است برای تعلیق فناوری غنی سازی 20درصد. البته مشخص است که بحث های سیاسی که در توافقنامه ژنو عینیت یافت سبب شده سانترفیوژهای پیشرفته ایرانی برای تولید اورانیوم دیگر نچرخد. علی اکبر صالحی پس از شهادت دکتر شهریاری گفته بود: «برای ساخت صفحات سوخت، ما نیاز به تکنولوژی جدیدی داشتیم. اصلا ما چرا تقاضای سوخت کرده بودیم؟ برای اینکه بلد نبودیم بسازیم! و خب در محاسبات هسته‌ای کسی را نداشتیم و همچین محاسباتی نیز پیش از این انجام نشده بود. اما شهید شهریاری با اعتماد به نفسی که داشت، و ما هم با اعتقادی که به ایشان داشتیم، این کار را به ایشان واگذار کردیم و ایشان هم به خوبی آن را انجام دادند. یعنی اگر در آن زمان شهید شهریاری می‌گفت که من مثلاً 10 میلیارد تومان دستمزد می‌گیرم تا این کار را انجام دهم، ما مجبور بودیم که بدهیم؛ هر چه می‌گفت، مجبور بودیم که بدهیم برای اینکه کس دیگری نبود که این کار را انجام دهد. تنها کسی که در مملکت می‌توانست این کار را انجام دهد، شخص شهید شهریاری بود ولاغیر». سخنان اخیر باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده در جمع تعدادی از صهیونیست‌های مقیم این کشور درباره مرحله بعدی مذاکرات و روند ادامه تشدید تحریمها علیه ایران، نشان می‌دهد که سکوت مسئولان ارشد دولت و مقامات وزارت خارجه کشورمان در برابر توهین‌ها و اظهارات گستاخانه طرف غربی، منجر به تشدید روند تحقیر ملت ایران از سوی مقامات کاخ سفید شده است. هیئت ایرانی که به سرپرستی حمید بعیدی نژاد مدیر کل امور بین الملل وزارت امور خارجه سرگرم مذاکرات کارشناسی با نمایندگان آژانس و گروه 1+5 درباره مکانیسم اجرایی توافق ژنو بود، غروب جمعه 22 آذر ناگهان تصمیم به بازگشت به تهران گرفت. اگرچه علت اولیه این تصمیم ضرورت مشورت بیشتر با پایتخت عنوان شد ولی عباس عراقچی معاون وزیر خارجه ایران بلافاصله توضیح داد که کند پیش رفتن مذاکرات و تحریم های جدید امریکا علیه 19 فرد و شرکت مرتبط با ایران عامل اصلی بازگشت اعتراضی تیم ایران بوده است. عراقچی گفته است که این تحریم ها با روح توافق ژنو در تضاد است. وزارت خزانه داری امریکا وزارت خزانه داری امریکا روز پنج شنه 21 آذر 1392 (12 دسامبر 2013) 19 فرد و شرکت ایرانی و خارجی را به فهرست تحریم های ایران اضافه کرد. این در حالی است که مطابق توافق ژنو میان ایران و 1+5، این گروه حق اعمال هیچ تحریم جدیدی را ندارد. برخی کارشناسان در تهران که کم و بیش از روند کار مطلع هستند، نقاط اصلی اختلاف در این مذاکرات را چنین برشمردند: 1- نخستین مسئله این است که امریکا قصد دارد تفسیر به شدت خاص و سخت گیرانه خود از متن توافق ژنو را به عنوان «مبنای عمل» به طرف ایرانی تحمیل کند. امریکا پیش تر، تفصیل دیدگاه های خود در این باره را منتشر کرده است. این در حالی است که تیم ایرانی این تفسیر را قابل بحث می داند. 2- بویژه درباره تحریم ها امریکا «به روز رسانی» تحریم های پیشین را مصداق نقض توافق ژنو نمی داند در حالی که طرف ایرانی معتقد است این دقیقا نقض تحریم هاست. 3- مسئله سوم این است که دو طرف حس می کنند در حوزه های فنی مسائل بحث نشده بسیاری روی میز است که سرعت مذاکرات درباره توافق ژنو، مجال گفت وگو درباره آنها را نداده است. با این حال کارشناسان تصور نمی کنند که اتفاق بعد از ظهر جمعه یک مشکل اساسی در روند مذاکرات باشد. یک کارشناس ارشد در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «رفتار تیم سیاست خارجی دولت احتمالا تا حدودی هم برای مصرف داخلی و کم کردن شدت انتقادهاست». وی ادامه داد: «همانطور که واکنش جان کری به نیمه کاره ماندن مذاکرات کارشناسی هم نشان می دهد اراده دو طرف اجرای توافق است و من فکر می کنم این مسیر پیش خواهد رفت و موانع فعلی در حدی نیست که روند را متوقف کند». - دادگاه عمومی اتحادیه اروپا در بروکسل (Europe Court) روز جمعه 15 شهریور 1392 (6 سپتامبر 2013) تحریم های اعمالی از سوی شورای اروپا علیه 7 بانک و شرکت ایرانی را لغو کرد. - امروز (دوشنبه، اول مهر 1392/ 23 سپتامبر 2013) راکتور اتمی بوشهر از سوی شرکت روسی اتم اکستروی اکسپورت که پیمانکار این نیروگاه است، به سازمان انرژی اتمی ایران تحویل شد. - محمد جواد ظریف رییس تیم مذاکره کننده هسته ای ایران روز دوشنبه اول مهر 1392 (23 سپتامبر 2013) برای نخستین بار با کاترین اشتون ملاقات کرد. - دیدار وزرای خارجه گروه 1+5 با کاترین اشتون روز جمعه 5 مهر 1392 (27 سپتامبر 2013) برگزار شد. ایران در این نشست پشنهادی جدید ارائه کرد. - برای نخستین بار پس از انقلاب محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران و جان کری وزیر خارجه امریکا روز جمعه 5 مهر 1392 (27 سپتامبر 2013) با یکدیگر ملاقات کردند. - یازدهمین دور مذاکرات ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی روز جمعه 5 مهر 1392 (27 سپتامبر 2013) برگزار شد. * اکتبر 2013 - مذاکرات ژنو 4 میان ایران و گروه 1+5، روزهای سه شنبه و چهارشنبه 23 و 24 مهر 1392 (15 و 16 اکتبر 2013) در ژنو برگزار شد. - عباس عراقچی معاون وزیر خارجه و مذاکره کننده ارشد ایران با 1+5 روز دوشنبه 6 آبان 1392 (28 اکتبر 2013) با یوکیا آمانو مدیر کل آژانس انرژی اتمی ملاقات کرد. بلافاصله پس از این ملاقات دوازدهمین دور مذاکرات ایران و اژانس درباره تدوین مدالیته PMD آغاز شد. - دوازدهمین دور مذاکرات ایران و آژانس روزهای دوشنبه و سه شنبه 6 و7 آبان 1392 (27 و 28 اکتبر 2013) در وین برگزار شد. - مذاکرات کارشناسی ایران و 1+5 در وین در روزهای چهارشنبه و پنج شنبه 8 و 9 آبان 1392 (29 و 30 اکتبر 2013) برگزار شد. * نوامبر 2013 - مذاکرات ژنو 5 روزهای پنج شنبه تا شنبه، 16-18آبان 1392 (7-9 نوامبر 2013) برگزار شد. - علی اکبر صالحی و یوکیا آمانو روز دوشنبه 20 آبان 1392 (11 نوامبر 2013) طی دیداری در تهران، سندی 6 ماده ای به عنوان بخش نخست توافق درباره چگونگی حل و فصل مسائل باقی مانده -بدون ایعاد احتمالی نظامی- را امضا کردند. - مذاکرات ژنو 6 روز چهارشنبه 29 آبان 1392 (20 نوامبر 2013) آغاز شد. - توافق ژنو میان ایران و 1+5 صبح روز یکشنبه 3 آذر 1392 (24 نوامبر 2013) امضا شد. * دسامبر 2013 - وزارت خزانه داری امریکا روز پنج شنه 21 آذر 1392 (12 دسامبر 2013) 19 فرد و شرکت ایرانی و خارجی را به فهرست تحریم های ایران اضافه کرد. - مذاکرات کارشناسی ایران، آژانس و گروه 1+5 درباره چگونگی اجرای توافق ژنو روز جمعه 22 آذر 1392 (13 دسامبر 2013) ناگهان پایان یافت و تیم ایرانی به تهران بازگشت. دیپلمات های ایرانی علت را اعتراض به تحریم های جدید امریکا اعلام کردند. علی شاهدیان- یکی از ادعاهای عموما پذیرفته شده درباره توافق ژنو این است که این توافق اجازه تداوم غنی سازی 5 درصد را به ایران داده است. بندی از توافقنامه که این ادعا از آن استخراج شده، چنین است: این درست است که مطابق این بند ایران مجاز است ظرف 6 ماه که گام اول در آن اجرایی می شود، با گستره و ظرفیت فعلی در نطنز به غنی سازی تا سقف 5 درصد ادامه بدهد اما نکته ای که عموما به آن توجه نمی شود این است که مطابق این بند ایران اجازه انباشت (accumulation) مواد تولید شده را ندارد و هر مقدار مواد که در این مدت تولید شود باید اکسید شود. نتایج این تحلیل چنین است: اولا، ذخیره مواد 5 درصد ایران ظرف 6 ماه آینده نه فقط افزایش نمی یابد بلکه احتمالا کاهش هم خواهد یافت چرا که ایران مجبور است مقداری از مواد موجود 5 درصد خود را صرف تحقیق و توسعه کند. بنابراین در انتهای ماه ششم، ذخیره مواد 5 درصد ایران که اکنون چیزی حدود 1000 کیلوگرم است، اگر کم نشده باشد، قطعا افزایش نخواهد یافت. ثانیا، اگر دقیق باشیم، از لحاظ فنی، زمانی می توان گفت ایران اجازه غنی 5 درصد دارد که اجازه انباشت مواد ناشی از این غنی سازی را داشته باشد. وقتی بنا باشد حتی یک گرم از موادی که ایران تولید می کند انباشت نشود، عملا، این موضوعی تفاوتی با اینکه اساسا سانتریفیوژهای ایران در این مدت نچرخیده باشند ندارد. ثالثا، تقریبا بی معناست که گفته شود بناست با این مواد، سوخت راکتور بوشهر ساخته شود چرا که سوخت بوشهر تقریبا برای مدت 5 سال به طور کامل از جانب روسیه تامین شده است.
[1] ایران تصمیم گرفته است به محض آماده شدن خط تبدیل هگزا فلورید اوانیوم (UF6) با غنای پنج درصد به دی اکسید اوانیوم (UO2)، ظرف مدت شش ماه، هگزا فلورید اوانیوم (UF6) را که به تازگی تا 5 درصد غنی شده است به اکسید اورانیوم تبدیل کند؛ مطابق با آنچه در برنامه عملیاتی تأسیسات تبدیل اعلام شده به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ذکر شده است. متن کامل گفت وگوی شرمن با گوئن آیفل از تلویزیون PBS که روز چهارشنبه 13 آذر 1392 (4 دسامبر 2013) انجام شده در ادامه می آید: پرسش: وندی شرمن، معاون وزارت امور خارجه برای امور سیاسی، برای توضیح بیشتری دربار? توافق هسته ای با ایران به من پیوسته است. او مذاکره کننده ارشد در جریان گفتگوها بود. بار دیگر به برنام? ساعت اخبار خوش آمدید. شرمن، معاون وزارت امور خارجه: متشکرم. خوشحالم که با شما هستم. پرسش: آیا فکر می کنید توافقی که در ژنو با ایران به عمل آمد دوام می آورد؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: من فکر می کنم توافق دوام می آورد، چون به سود ایران است که دوام بیاورد. ایران در پی مقداری تسهیلات اقتصادی است. در این توافق تسهیل و تخفیف ناچیزی وجود دارد، ولی این گام اول برای رسیدن به یک موافقتنام? جامع است که برای آنها تسهیلات اقتصادی ای را که دنبالش هستند تأمین می کند. پرسش: آیا این توافق بدون گفتگوهای سری که در حاشیه صورت گرفت امکان پذیر بود؟ ما دربار? مذاکرات علنی که در ژنو جریان داشت مطالبی شنیدیم. این طور که معلوم شده، گفتگوهای زیادی هم به طور محرمانه صورت گرفته است. شرمن، معاون وزارت امور خارجه: گفتگوهای محرمانه ای هم در جریان بود و به عمیق تر شدن مذاکرات کمک کرد. ولی هم? مطالبی که در گفتگوهای محرمانه مطرح شد در مذاکره با گروه 1+5 هم به میان آمد. و صراحتا بگویم گروه 1+5 از ارتباط های دوجانب? ما و دیگر گفتگوهای دوجانبه که با دیگر شرکا برای رسیدن به این توافق در جریان بود سود جست. پرسش: پس شما روی این موافقتنام? موقتی بسیار پیچید? نخستین گام کار کردید، و بعد به میهن که بازگشتید و با مقدار زیادی مقاومت در کنگره روبرو شدید، بخشی از وقت امروزتان را هم صرف آن کردید. شما امیدوارید که کنگره را از برقراری تحریم های اضافی منصرف کنید. این کار چطور پیش می رود؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: خوب، این راه دشواری است، چون اعضای کنگره در این کار یک نقش بسیار اساسی ایفا کرده اند. در واقع این رژیم تحریم ها بود که با پشتیبانی بین المللی از طریق قطعنامه های شورای امنیت، اقدامات ایالات متحده – هم درکنگره و هم به وسیل? شاخ? اجرایی توسط رئیس جمهوری – توسط اتحادی? اروپا و دیگر کشورها ایران را به پای میز مذاکره آورد. چون آنها در پی سبک کردن بار تحریم ها هستند. پس من درک می کنم که چرا کنگره معتقد است که تحریم های بیشتر فقط بهتر است. من تا حدی با این نظر موافقم، چون تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره آورد. ولی منظور از تحریم ها تغییر نحو? محاسبات راهبردی ایران برای آمدن به پای میز مذاکره بود. ما اکنون باید قاطعیت تصمیم آنها را برای رسیدن به یک موافقتنامه بیازماییم. و هر تحریم اضافی در این لحظه به وسیل? کنگره می تواند موافقتنامه را که خواستار وقفه ای برای همه از این بابت است تضعیف کند و در واقع ممکن است بهانه ای به دست آنها بدهد تا به توافقی که کرده اند پایبند نمانند. پرسش: ولی آیا شما با برداشتن تحریم ها یا سبک کردن آنها، حتی برای مدت شش ماه، حتی برای یک دور? موقت، اهرم نفوذی خودتان را از دست نمی دهید؟ آیا این همان استدلالی که اعضای کنگره می کنند نیست؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: خوب، آنها چنین استدلالی کرده اند، ولی گوئن، تحریم هایی که ما به حالت تعلیق درآورده ایم بسیار محدود اند، بسیار هدفمند اند، و هم? آنها قابل برگشت هستند، بنا بر این ما مطلقا هیچ اهرم نفوذی را از این بابت از دست نمی دهیم. و ساختار اصلی پیرامون تحریم های مربوط به نظام بانکی و نفت که ما و اتحادی? اروپا برقرار کرده ایم، همه به قوت خود باقی می مانند. پس آنچه که ایران جستجو می کند در دسترس نیست، مگر آن که ما به یک موافقتنام? جامع که مورد توافقمان باشد دست بیابیم. پرسش: بخشی از آنچه که ایران واقعا می خواهد، نوعی ادام? غنی سازی است، شما هرچه را که می خواهید باور کنید، ولی آنها خواستار استفاده از غنی سازی- ادام? غنی سازی هستند. آیا این توافق غنی سازی را متوقف می کند؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: خوب، این توافق آن را در گام نخست متوقف نمی کند، چون فقط موضوع یک تعلیق مطرح است، ولی هم? غنی سازی بالای 5 در صد آنها را متوقف می کند. این موضوع اهمیت زیادی دارد، چون هرچه شما درج? غنی سازی را بالا ببرید، زودتر می توانید به اورانیوم مناسب سلاح سازی که برای مواد شکاف پذیر به منظور تهی? یک سلاح هسته ای مورد نیاز است زودتر دست می یابید. پس آنها نمی توانند حتی در این گام نخست بالاتر از 5 در صد غنی سازی کنند. ولی واقعیت همان طور که ما در این موافقتنامه هم گفته ایم این است که وقتی ما به یک موافقتنام? جامع دست یابیم، یک برنام? غنی سازی محدود و مختصر را که با نیازی واقعی در ارتباط باشد مورد توجه قرار می دهیم، به شرطی که درآنها در عمل با هم? نظارت ها و بازرسی سرزده ای که در یک دامن? محدود مورد نیاز است، در رابطه با ظرفیت انباشت ها و هم? کارهایی که انجام می دهند موافقت کنند. پرسش: بنا بر این نوعی نظارت در این هفته آغاز می شود، ولی آیا شما به عنوان یک واقعیت می پذیرید که موارد استعمال موجه غیر نظامی برای غنی سازی توسط ایران وجود دارد؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: ممکن است چنین باشد، ولی این نکات همه بخشی از موافقتنام? جامع است که ما مذاکره برای آن را بسیار سریع آغاز خواهیم کرد. و در واقع اگر ما نتوانیم به آن نوع موافقتنامه ای که می خواهیم، به نوع محدودیتهایی که مورد نیاز ما است دست یابیم، در آن صورت مثل این است که هیچ موافقتنامه ای وجود ندارد و ما به همان نقطه ای که با تحریم ها به آن رسیده ایم، تحریم های اضافی، قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد که اهمیت بسیار اساسی دارند و باید پیش از هر گونه توافق نهایی به آنها پرداخته شود، باز می گردیم. پرسش: شما می گویید که ایران درست در این موقع، اگر آنها ملزم به این وقفه نبودند، تا چه اندازه به تولید یک سلاح هسته ای نزدیک شده است؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: خوب، فکر می کنم یک رشته برآوردهای اطلاعاتی وجود داشته باشد که من نمی توانم در اینجا آنها را با شما در میان بگذارم. ولی به صورت علنی، بسیاری از تحلیلگران گفته اند که اگر رهبر عالی امروز تصمیم بگیرد،- و او تنها کسی است که می تواند در تحلیل نهایی چنین تصمیماتی را اتخاذ کند- اگر آنها امروز تصمیم می گرفتند، احتمالا پیش از دستیابی به یک سلاح هسته ای به یک سال وقت نیاز داشتند. و البته آنها نه تنها باید سلاح هسته ای بسازند، بلکه باید وسیل? پرتاب آن را هم تولید کنند. پرسش: آیا این توافق به بازرسان سازمان ملل متحد، بازرسان بین المللی اجاز? بازرسی از پایگاه های نظامی را که ممکن است به مدارکی در تأیید این موضوع دست یابند، می دهد؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: خوب، در واقع این یک رژیم نظارتی است که به طرزی باور نکردنی حالت سرزده دارد و ما حتی در همین گام اول آن را برقرار کرده ایم. بازرسی های روزانه ای از فردو و نطنز، دو رشته از تأسیسات غنی سازی صورت خواهدگرفت. دست کم به صورت ماهانه به [تأسیسات] اراک، محل استقرار رآکتور پلوتونیوم که آنها در تلاش ساختنش هستند و که ما حتی در این گام اول هرگونه پیشرفتی را در آن متوقف کرده ایم، دسترسی خواهد بود. دسترسی مدیریت شده به معادن اورانیوم و محل فرآوری آن، به تولید سانتریفیوژ، وجود خواهد داشت که پیش از این هرگز نظیر آن را نداشته ایم. این ترتیبات به ما کمک می کند که مطمئن شویم آنها نمی توانند چیزی را منحرف کنند، نمی توانند یک برنام? مخفی داشته باشند، و برای ما در بار? هرچه که آنها می کنند آگاهی درونی وسیعی فراهم می آورد. اینها همه برای اولین بار صورت می پذیرد و ما پیش از این نظائرشان را نداشته ایم. پرسش: آیا منصفانه است بگوییم که با دشواری بسیاری که برای رسیدن به این مرحل? اول وجود داشت، طبق آنچه شما توصیف می کنید، دست یافتن به مرحل? بعدی ده بار دشوارتر خواهد بود؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: من فکرمی کنم، گام برداشتن در جهت موافقتنام? نهایی بسیار بسیار دشوارخواهد بود. پرسش: آیا این شامل برچیدن، برچیدن کامل هم هست؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: این توافق برچیدن بسیاری از ساختارهای آنها را شامل می شود، چون باصراحت می گویم، ما مطمئن نیستیم که چه احتیاجی از نظر مقاصد مسالمت آمیز می تواند به یک رآکتور 40 مگاواتی آب سنگین که در اراک هست وجود داشته باشد. و در پایان روز آنچه در اینجا اهمیت اساسی دارد این است که جامع? بین المللی وایالات متحد? آمریکا باید اطمینان کافی به مسالمت آمیز بودن کامل برنامه پیدا کنند. پرسش: و شما می دانید چه طرفی چنین اطمینانی ندارد. آن طرف اسرائیل خواهد بود. شرمن، معاون وزارت امور خارجه: در واقع همین طور است. پرسش: و شما در این فاصله به آنها چه می گویید؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: این موضوع محرمانه ای نیست. ما در هم? اوقات با اسرائیلی ها گفتگو داریم، و هم? شرکا و متحدان ما هم چنین روشی دارند، و از آن جمله متحدان خلیج [فارس] هستند که آنها هم در آنچه دارد روی می دهد دارای منافعی هستند و به آنچه که در منطقه در حال اتفاق افتادن است و پی آمدهای راهبردی آن در ارتبط با ایران توجه دارند. ولی در این توافق هسته ای اسرائیل، ایالات متحده وکشورهای خلیج، [فارس] همه هدف مشترکی دارند: ایران نخواهد توانست، نمی تواند و نباید بتواند به یک سلاح هسته ای دست یابد. رئیس جمهوری در این زمینه بسیار صریح بوده است که او از رویدادن چنین اتفاقی جلوگیری خواهد کرد. بنا بر این ما دربار? هدف توافق نظر داریم. پرسش: هر از چند گاه. آیا نهایتا عادی کردن روابط با ایران هم بخشی از آن هدف است؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: من فکر می کنم که تا آن مرحله فاصل? زیادی وجود داشته باشد. من متوجه مقاله ای در وال استریت جورنال شدم که نویسندگان آن هنری کسینجر و جورج شولتز، وزیران امور خارج? پیشین بودند. آنها سه هدف را برای آینده تعیین کرده بودند. اولی ظرفیت محدود ایران برای برنام? هسته ای غیر نظامی با محدودیتهای شدید است که بتواند موجبات اطمینان جامع? بین المللی را فراهم آورد. آنها همچنین از این موضوع هم که ما از نظر روابط آینده با ایران در چه مسیری ممکن است حرکت کنیم سخن گفته بودند، ولی تا آن مرحله چندین سال فاصله وجود دارد. پرسش: فاصله ای بسیار دور در مسیر راه؟ شرمن، معاون وزارت امور خارجه: فاصله ای بسیار دور درمسیر راه. منابع ایرانی و غربی تایید کرده اند که هیئت هایی از ایران، آژانس و گروه 1+5 روزهای دوشنبه و سه شنبه 18 و 19 آذر 1392 (9 و 10 دسامبر 2013) در وین ملاقات خواهند کرد تا شیوه اجرای توافق ژنو را به بحث بگذارند. دیپلمات ها در تهران می گویند نشست 18 و 19 آذر چند دستور کار اصلی خواهد داشت. اول- در این نشست زمان آغاز اجرای توافق ژنو مشخص می شود. دیپلمات ها حدس می زنند این زمان اواسط ژانویه 2014 باشد. دوم- مسئله دوم –که احتمالا دشوارترین مسئله است- تفسیر نقاط ابهام توافق ژنو خواهد بود. کارشناسانی که هم اکنون مشغول بررسی جزئیات توافق هستند به «ایران هسته ای» گفتند عبارات مبهم بسیار زیادی در توافق ژنو وجود دارد و همین امر توافق دقیق روی چگونگی اجرای آن را سخت خواهد کرد. یک کارشناس ارشد در این باره می گوید: «دو طرف برای اینکه توافق نهایی شود در موارد مهم از عبارات مبهم استفاده کرده اند. این امر هر چقدر مسیر حصول توافق را آسان کرد، همان قدر، مسیر اجرای آن را سخت خواهد کرد». کارشناسان ابهامات اصلی توافق را موارد زیر می دانند: 1- مقصود از عدم توسعه تاسیسات مخصوصا در راکتور آب سنگین اراک چیست؟ 2- دقیقا چه زمانی ایران می تواند ادعا یک کند ماشین خراب است و باید جایگزین شود؟ 3- آیا ایران می توان تجیزات راکتور اراک را در خارج از تاسیسات بسازد؟ 4- اگر ایران و آژانس نتوانند ظرف 6 ماه آینده مسائل حال و گذشته را به طور کامل حل کنند چه اتفاقی رخ خواهد داد و چه ارتباطی میان روند مذاکرات 1+5 و ایران با روند مذاکرات ایران و آژانس وجود دارد؟ اگر آژانس نتواند به زودی مسائل خود را با ایران حل کند، آیا روند تعلیق تحریم ها آغاز نخواهد شد؟ 5- ایران دقیقا چه کاری باید انجام دهد یا قطعنامه های شورای امنیت به نحو رضایت بخش پیگیری شده باشد؟ 6- آیا ایران اجازه دارد بخش تحقیق و توسعه نطنز را گسترش بدهد؟ 7- روند تعلیق تحریم ها دقیقا از چه زمانی آغاز خواهد شد؟ 8- هر یک از دو طرف، دقیقا تحت چه شرایطی می تواند ادعا کند که طرف مقابلتوافق را نقض کرده است؟ سوم- تعیین نقش آژانس در فرآیند دستور کار سوم مذاکرات چند روز آینده در وین خواهد بود. به طور مشخص، این امر باید روشن شود که چه زمانی شورای حکام توافق ژنو را تصویب خواهد کرد، بوجه لازم برای اجرای توافق چه وقت تامین می شود و چگونه می توان روند راستی آزمایی توافق ژنو را از روند عادی بازرسی ها در ایران تفکیک کرد تا میان آنها تداخل ایجاد نشود. چهارم- روش کاهش تحریم ها آخرین موضوعی است که کارشناسان دو طرف درباره آن بحث خواهند کرد. نکات زیر در این باره اهمیت جدی دارد: 1- نخست باید روشن شود که زمان تعلیق تحریم ها دقیقا کی خواهد بود؟ 2- اهمیت دارد که معلوم شود دقیقا چه تحریمی لغو می شود و چه تحریمی برقرار می ماند. به عنوان نمونه باید روشن شود که آیا ایران می تواند پول نفت خود را به طلا دریافت کند؟ 3- همچنین باید روشن شود که تجارت طلا، پتروشیمی و خودرو دارای سقف مالی است یا بدون سقف است. 4- پرسش دیگر این است که هم زمان با تعلیق تحریم ها در حوزه های طلا، پتروشیمی و خودرو آیا تحریم های حمل و نقل، بیمه و بانکی مربوط به آنها هم لغو می شود؟ 5- و سوال آخر این است که کدام بانک های ایرانی و خارجی مسئول نقل و انتقال وجوه ذکر شده در این توافق خواهند شد؟ مهدی محمدی...اعمال تحریم های جدید از سوی دولت امریکا علیه برنامه هسته ای ایران را باید از منظر استراتژی مذاکراتی امریکا تحلیل کرد. تحلیل های حقوقی در این باره که این تحریم ها نقض توافق ژنو هست یا نه سوال دوم –و البته کم اهمیت تر- است. مسئله اصلی این است که ببینیم هدف گذاری راهبردی دولت امریکا از ایران اقدام چیست و این تحریم ها با راهبرد سیاسی و مذاکراتی جدید امریکا در مرحله پسا توافق، چه نسبتی پیدا می کند؟ از منظر راهبردی، بر خلاف آنچه عموما تصور می شود، من عقیده دارم که این رفتار دولت امریکا در چارجوب استراتژی جدید سیاسی و مذاکراتی آن کاملا قابل فهم است و تناقضی میان آنها نیست. راهبرد جدید امریکا که توافق ژنو هم مولود آن است، اساسا بر چند اصل استوار است: 1- نخست اینکه امریکا تصور می کند دولت ایران نیازمند توافق است و برای شرایط «عدم توافق» هیچ سناریویی ندارد. 2- دوم، تاکید بر این اصل که اساسا این تحریم ها بود که دولت ایران را پای میز مذاره آورد و وادار به امتیاز دهی کرد؛ بنابراین فقط تحریم هاست که دولت را پای میز نگه خواهد داشت تا توافق موقت بدل به یک توافق دائمی شود که در آن زیرساخت غنی سازی صنعتی ایران به شدت محدود (و در واقع برچیده) می شود. 3- از دید امریکا، تا زمانی که توافق نهایی حاصل نشده، نباید اجازه داد چارچوب کلی رژیم تحریم ها به نحوی آسیب ببیند که محاسبات دولت ایران درباره ضرورت پای بند ماندن به توافق و تداوم مذاکرات را دگرگون کند. 4- امریکایی ها معتقدند تازه توافق نهایی هم که حاصل شود، نوبت به تغییر دادن محاسبات ایران در موضوعات غیر هسته ای خواهد رسید که برای حصول آن بیش از هر چیز به تحریم ها نیاز است. این اصول، در تمامی اظهارات مقام های امریکایی ی هفته های گذشته از اوباما بگیرید تا رایس، کری و شرمن بدون استثنا تکرار شده و مهم است بدانیم که درباره آنها میان امریکا و اسراییل هم هیچ اختلاف نظری وجود ندارد. از این منظر، هیچ عجیب نیست که دولت امریکا به تشدید تحریم ها علیه ایران ادامه بدهد، بلکه برعکس، منطقی است که فرض کنیم سفت و سخت تر کردن تحریم ها بخشی اساسی از راهبرد امریکاست. از مدت ها قبل این ارزیابی وجود داشت که اگر رفتار دولت ایران به گونه ای باشد که غرب را به این جمع بندی برساند که فشار ناشی از تحریم های موجود و ترس از تحریم های بیشتر درآینده تغییر دهنده محاسبات، سیاست ها و پیشنهادهای ایران است، تنها چیزی که عاید ما خواهد شد فشار بیشتر است و بس. این تحیل مستقیما از ارزیابی 30 ساله ماهیت دولت امریکا و منطق سیاستگذاری آن درباره ایران بر می خیزد که هیچ نشانه ای که دال بر دگرگون شدن آن هم در دست نیست. دولت امریکا رفتار فعلی دولت ایران را نتیجه استراتژی ایجاد تغییر محاسباتی خود می داند که ستون فقرات آن رژیم تحریم ها بوده است. وقتی به دست خود دشمن را به این جمع بندی می رسانیم که راهبردش درست بوده، نباید توقع داشت که این راهبرد را کنار بگذارد. حتی اگر تحریم ها در برخی حوزه های خاص تعدیل شود –که من عقیده دارم برای تولید فشار اجتماعی به منظور سوق پیدا کردن دولت به سمت توافق جامع، خواهد شد- باز هم روش هایی دیگر و حوزه هایی جدیدتر برای حفظ رژیم تحریم ها پیدا خواهند کرد چراکه سودمندی آن را عمل اثبات شده می بینند. بنابراین دوستان دولتی ما نباید از تلاش امریکا برای تشدید تحریم ها تعجب کنند. اگر با در پیش گرفتن یک راهبرد منسجم، محاسبات امریکا درباره اثرگذاری تحریم ها تصحیح نشود، به احتمال بسیار زیاد، این روند نه فقط ادامه می یابد، بلکه تقویت هم خواهد شد و به حوزه های غیر هسته ای نیز تسری پیدامی کند. ایران هسته ای- وزارت خزانه داری امریکا روز پنج شنبه 21 آذر 1392 (12 دسامبر 2013) 19 فرد و شرکت ایرانی و خارجی را به فهرست تحریم های ایران اضافه کرد. متن کامل بیانیه وزارت خزانه داری امریکا را اینجا ببینید. سند جدید دفتر کنترل دارایی های خارجی امریکا (OFAC) نیز از اینجا قابل درسترسی است. «ایران هسته ای» ترجمه کامل این سند را که نقض مستقیم توافق ژنو است منتشر می کند. *** آمریکا و شرکای ما در گروه 1+5 یک در حال بررسی احتمال دستیابی به راه حلی جامع و بلند مدت با ایران هستند تا این اعتماد بوجود بیاید که برنامه هسته ای ایران صرفا صلح آمیز است. در عین حال، ما همچنان به اجرای قاطعانه رژیم تحریم های خود و نیز فاش کردن تلاش های دولت ایران برای استفاده از اقدامات فریبکارانه و تشکیل شرکتهای صوری برای پیشبرد برنامه هسته ای اش متعهد هستیم. دیوید کوهن معاون وزارت خزانه داری آمریکا در امور مقابله با تروریسم و اطلاعات مالی گفت: «طرح اقدام مشترک که در ژنو حاصل شد، در تلاشهای مستمر ما برای افشا و مختل کردن فعالیت افراد حمایت کننده از برنامه هسته ای ایران یا تلاش برای دور زدن تحریم های ما اخلالی بوجود نمی آورد. این تحریم ها موجب منزوی شدن ایران از نظام مالی بین المللی شده اند، فشار زیادی بر اقتصاد ایران تحمیل کرده اند و این انگیزه را در نظام ایران بوجود آوردند تا نخستین مصالحه های معنادار درخصوص برنامه هسته ای خود را در مدت بیش از یک دهه صورت دهد. تحریمهای امروز باید به شرکتها، بانکها و دلالها در هر جایی قاطعانه یادآوری کند که ما همچنان سرسختانه به اجرای تحریمهای خود ادامه می دهیم حتی در حالیکه احتمال دستیابی به راه حلی بلندمدت و جامع را در مورد نگرانی های خود درخصوص برنامه هسته ای ایران بررسی می کنیم.» در فهرست امروز، شرکتها و افراد دخیل در گسترش سلاح های کشتار جمعی - مواد مربوطه و تلاش ها برای دور زدن تحریم های بین المللی برضد ایران تحریم شده اند. رفتار این شرکت ها و افراد نشاندهنده تلاش های گسترده ایران برای مخفی کردن فعالیت های فریبکارانه با استفاده از شرکت های صوری در کشورهای خارجی است تا به این شکل شرکت های خارجی فریب داده شوند و به گسترش غیر قانونی گسترش هسته ای و فعالیت های دور زدن آن کمک کنند. تحریم های امروز، عموما معاملات شرکتها و افراد اعلام شده و هر شخص آمریکایی را ممنوع می کند. هر گونه دارایی که آنها ممکن است داشته باشند یا در حوزه عمل آمریکا قرار بگیرد نیز توقیف می شود. علاوه بر این، هر موسسه مالی خارجی یا فردی که انجام معاملات مهم برای این اسامی اعلام شده را تسهیل کند یا به حمایت مالی از آنها بپردازد، ممکن است دسترسی اش به نظام مالی آمریکا قطع شود و یا املاکشان در حوزه عمل آمریکا ضبط شود. فهرست کامل شرکت ها و افراد جدیدی که در فهرست تحریم ها قرار می گیرند یا اسامی که تحریم های آنها تمدید می شود به شرح زیر است : شرکت ها یا افراد مرتبط با دور زدن تحریم ها بخش مهمی از راهبرد آمریکا در خصوص اجرای تحریم ها بر ضد ایران، تداوم تلاش برای تحریم افرادی است که با فریبکاری به معاملات از طرف ایران یا طرف های تحریم شده دیگر می پردازند. این بازیگران با مخفی کردن سهم برندگان از فعالیتهای خود، از شرکتهای خارجی سوء استفاده می کنند. این بازیگران به بخش مهمی از تلاش های بین المللی ایران برای دور زدن تحریم ها تبدیل شده اند. وزارت خزانه داری برای مقابله با این بازیگران و مختل کردن فعالیت آنها، اختیارات زیادی دارد که دستورات مختلف اجرایی از جمله آنهاست. این دستورات اجرایی، افرادی را هدف قرار می دهد که از دولت ایران حمایت می کنند. این دستورات اجرایی همچنین قبلا شرکتها یا افراد دخیل در فریبکاری برای کمک به ایران یا دیگران برای دور زدن تحریمها را هدف قرار داده اند. تحریم های امروز، چند شرکت و فرد را هدف قرار می دهد که در معاملات از طرف شرکت قبلا تحریم شده «شرکت ملی نفتکش ایران» - مهم ترین حمل کننده نفت خام ایران - و نیز شرکت قبلا شناسایی شده KASB International دست داشته اند. این تحریم ها همچنین مدیر عامل شرکت فرلند Ferland را هدف قرار می دهد که پیشتر در امسال یکی از دور زنندگان تحریم ها معرفی شده بود. همچنین تعدادی از کشتی های شرکت ملی نفتکش ایران شناسایی شده است که پرچم یا اسانی خود را تغییر داده اند. مید اویل آسیا Mid Oil Asia مید اویل آسیا به سبب حمایت مادی از شرکت ملی نفتکش ایران امروز براساس دستور اجرایی 13645 هدف قرار گرفت. دستور اجرایی 13645، تحریم های موجود در مورد ایران را گسترش می دهد از جمله اینکه افرادی تحریم می شوند که به برخی افراد دیگر که اموال یا منافع آنها در اموال قبلا توقیف شده است کمک کرده اند. شرکت ملی نفتکش ایران ژوئیه 2012 بخشی از دولت ایران شناخته شد. شرکت ملی نفتکش ایران، با نقض قوانین بین المللی از مید اویل آسیا مستقر در سنگاپور برای پرداختهای ضروری خود استفاده می کرد. مثلا شرکت ملی نفتکش ایران از میدل اویل آسیا برای انتقال پول به شرکتی در مصر استفاده کرد. شرکت ملی نفتکش ایران اطمینان حاصل کرد که اسناد این پرداخت به نام کشتی ها یا ایران کشور مالک آنها اشاره نمی کند. سینگا تانکرز Singa Tankers سینگا تانکرز مستقر در سنگاپور به سبب حمایت مادی از شرکت ملی نفتکش ایران امروز براساس دستور اجرایی 13645 تحریم شد. شرکت ملی نفتکش ایران از سینگا تانکرز نیز برای پرداختهای فوری خود استفاده کرد. مثلا سینگا تانکرز از هزینه های مربوط به حمل یک تانکر در سپتامبر 2013، پول در اختیار سینگا تانکرز قرار داد. در موردی جداگانه، سینگا تانکرز از طرف شرکت ملی نفتکش پول در اختیار یک بانک خارجی غیر ایرانی قرار داد. دقت شد تا به جزئیات این انتقال بویژه نام کشتی یا ملیت ایرانی مالکان کشتی اشاره نشود. ذکریا مریتایم Siqiriya Maritime شرکت ذکریا مریتایم امروز به سبب حمایت مادی از شرکت ملی نفتکش ایران براساس دستور اجرایی 13645 هدف قرار گرفت. کشتی های زیر به عنوان املاکی شناسایی شده اند که شرکت ذکریا مریتایم در آنها منافع دارد : آنتم، جفنا و اودیسا. شرکت فرلند Ferland Company Limited شرکت فرلند امروز به سبب حمایت مادی از شرکت ملی نفتکش ایران بر اساس دستور اجرایی 13645 تحریم شد. نمایندگان شرکت فرلند و شرکت ملی نفتکش ایران در انتقال کشتی به کشتی نفت ایران در مارس 2013 شرکت داشتند. شرکت فرلند معاملات فریبکارانه را برای شرکت ملی نفتکش ایران یا از طرف این شرکت تسهیل کرد. وزارت خزانه داری قبلا بر اساس فرمان اجرایی 13608 تحریم هایی را در مورد شرکت فرلند تصویب کرده بود. این فرمان اجرایی دور زنندگان تحریم های خارجی را هدف قرار می دهد.این فرمان اجرایی به این سبب در مورد شرکت فرلند اجرا شده بود که این شرکت معاملات فریبکارانه برای شرکت ملی نفتکش ایران یا معاملات از طرف این شرکت را تسهیل کرده بود. وزارت امور خارجه آمریکا نیز بر اساس « قانون تحریم های ایران » تحریم هایی را بر ضد شرکت فرلند تصویب کرده بود. ویتالی سوکولنکو Vitaly Sokolenko ویتالی سوکولنکو مدیرعامل شرکت فرلند است که در اودسای اوکراین قرار دارد. سوکولنکو در دلالی برای فروش نفت خام ایران دست داشت و به سبب حمایت مادی از شرکت ملی نفتکش ایران براساس دستور اجرایی 13645 تحریم شد. وی همچنین به سبب اقدام برای شرکت فرلند یا از طرف آن بر اساس دستور اجرایی 13608 تحریم شده بود. افراد یا شرکت های تحریم شده مرتبط با شرکت های صوری، مقامات یا عوامل شرکت های هسته ای و گسترش دهنده سلاح های هسته ای آمریکا براساس فرمان اجرایی 13382 یک رشته تحریم های هدفمند و منطبق بر رفتار را در مورد شرکتها، افراد و موسسات مالی دخیل یا مرتبط با برنامه های هسته ای و موشکی ایران اعمال کرد. این تلاش مستمر تحریم ها، پیشرفت برنامه هسته ای و موشکهای بالستیک ایران را مختل کرده است. این تلاش همچنین فشار مهمی بر دولت ایران وارد کرده است. وزارت امور خارجه آمریکا امروز پنج شرکت ایرانی را تحریم کرد که مستقیما در تهیه کالا، خدمات و فناوری برای دولت ایران شرکت داشتند. این موارد از لحاظ مالی به توانایی ایران برای غنی سازی اورانیوم، احداث رئاکتور تحقیقاتی آب سنگین و توسعه قابلیتهای موشک بالستیک ایران کمک می کنند یا خطر کمک مالی به این توانایی ایران را دارند. قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، غنی سازی اورانیوم، احداث رئاکتور تحقیقاتی آب سنگین و توسعه قابلیتهای موشک بالستیک ایران را ممنوع کرده اند. این افراد یا شرکتهای تحریم شده نشاندهنده تلاش مستمر وزارت امور خارجه آمریکا برای تحریم طرفهای خصوصی ایران هستند. این طرفها به برنامه های هسته ای و موشک بالستیک ایران کمک می کنند. شرکت ساخت فناوری ایواز Eyvaz Technic Manufacturing Company شرکت ساخت فن آوری ایواز شرکتی ایرانی است که در تهیه اقلام حساس برای استفاده در برنامه سانتریفیوژ ایران دخیل بوده است. ایواز دستکم از سال 2008 اجزای مفید در آبشارهای سانتریفیوژ به ویژه اتصالات را برای شرکت الکتریک کالا تولید کرده است. الکتریک کالا شرکتی در ایران است که به سبب فعالیت در مورد برنامه ممنوعه غنی سازی اورانیوم، براساس قطعنامه 1737 شورای امنیت تحریم شد. ایوار قطعات دیگر مفید برای آبشارهای سانتریفیوژ را نیز تولید کرده است که عبارتند از پمپهای خلاء که آنها نیز برای شرکت الکتریک کالا و شرکتهای دیگر دخیل در برنامه هسته ای ایران تولید شده اند. شرکت اکتشاف و تولید مواد خام هسته ای شرکت اکتشاف و تولید مواد خام هسته ای زیر مجموعه ای از سازمان انرژی اتمی ایران است. شرکت اکتشاف و تولید مواد خام هسته ای، بر اکتشاف، استخراج و عملیات فراوری معدنی در ایران نظارت دارد. شرکت اکتشاف و تولید مواد خام هسته ای تا نوامبر 2012 از عملیات مستمر در مورد کانی اورانیوم در معدن گچین حمایت و بودجه آن را تامین کرد. شرکت اکتشاف و تولید مواد خام هسته ای تا ژوئیه 2013 از شرکتی صوری برای تولید اقلام مورد نیاز سازمان انرژی اتمی ایران استفاده می کرد. شرکت مارو صنعت Maro Sanat Company شرکت ایرانی مارو صنعت برای « شرکت سوخت رئاکتورهای هسته ای ایران » فعالیت می کرده است تا اقلام ضروری را برای سازمان انرژی اتمی ایران تامین کند. شرکت سوخت رئاکتورهای هسته ای ایران مسئولیت تاسیسات تبدیل اورانیوم ایران، شرکت ساخت سوخت و نیز شرکت تولید زیرکونیوم را به عهده دارد. شرکت سوخت رئاکتورهای هسته ای ایران با شرکت مارو صنعت تماس گرفت تا این شرکت مقادیر زیادی زیروکونیوم سیلیکات بدست آورد. ایران از زیروکونیوم سیلیکات می تواند به عنوان خوراک برای تولید زیروکونیوم با درجه غیر هسته ای برای روکش کاری سوخت IR-40 و قطعات داخلی دیگر استفاده کند. زیروکونیوم سیلیکات با درجه غیر هسته ای همچنین می تواند در برنامه موشکی ایران استفاده شود. تلاشهای مارو صنعت برای بدست آوردن مقادیر زیادی زیرکونیوم سیلیکات می توانست کمک زیادی به توانایی ایران برای رئاکتور IR-40 این کشور کند. مارو صنعت همچنین برای شرکت سوخت رئاکتورهای هسته ای ایران کار می کرد تا برای آن anhydrous hydrofluoric acid بدست بیاورد که از آن برای شکل دادن یکی از پریکرسرهای مورد نیاز برای ایجاد هگزافلوراید اورانیوم استفاده می شود. هگزافلوراید اورانیوم در تاسیسات تبدیل اورانیوم ایران کاربرد دارد. شرکت مواد کامپوزیت نوید شرکت مواد کامپوزیت نوید( نوید کامپوزیت) شعبه ای از یک شرکت ایرانی به نام گروه صنعتی صنام است که از طرف آمریکا و سازمان ملل متحد به عنوان نقش داشتن در برنامه ی موشکی ایران شناسایی شده است. نوید کامپوزیت هم اکنون درحال احداث یک کارخانه ی تولید فیبر کربنی در ایران است. نوید کامپوزیت، دستکم از سال دوهزار و دوازده میلادی با شرکتهای مستقر در آسیا قرارداد امضا کرده است تا یک خط تولید فیبر کربنی را که قادر به تولید یکصد و پنجاه تن فیبر کربنی در سال باشد، تامین کند. این خط احتمالا برای استفاده از تجهیزات موشکی مناسب است. نگین پرتو کویر شرکت نگین پرتو کویر( نگین پرتو ) نقش کلیدی در یک شبکه ی تامین هسته ای دارد که واسطه ی تامین اقلام برای برنامه ی هسته ای ممنوع شده ی ایران است، از جمله برای نهادهایی مثل سازمان انرژی اتمی ایران، شرکت تکنیک صنعتی مدرن و شرکت کالا الکتریک می شود که سازمان ملل متحد از آنها نام برده است. مطابق دستور اجرایی رئیس جمهور به شماره ی 13382 در آمریکا از همه ی این شرکتها نام برده شده است. نگین پرتو همچنین اقلامی را برای شرکت سوخت راکتورهای هسته ای ایران (سوره) تامین کرده است که در یازدهم نوامبر 2011 طبق دستور ریاست جمهوری شماره ی 13382 از آن نام برده شده است. دستکم از اواسط سال 2009 میلادی، نگین پرتو اقدام به واسطه گری یا تلاش برای واسطه گری برای ایجاد قراردادهایی کرده است تا تجهیزات حساس برای راکتور تحقیقاتی آب سنگین چهل مگاواتی (IR-40) در اراک را تامین کند و اغلب به صورت نادرست اسامی کسانی را به عنوان دریافت کننده ی اقلام معرفی می کرد تا سازندگان را فریب دهد و نقش ایران در معاملات را نامشخص کند. وزارت خزانه داری امروز در ادامه تلاشها برای هدف قرار دادن فعالیتهای اشاعه ی ایران، شبکه ای از اشاعه کنندگان به ریاست وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح را هدف قرار داد که بر برنامه ی موشک بالستیک ایران نظارت می کند. در پی دستور ریاست جمهوری در سال دو هزار و هفت به شماره ی 13382، از وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران نیز نام برده شد. وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران واسطه ی تعدادی از معاملات ازجمله مواد و فناوری هایی بوده است که در موشک بالستیک کاربرد دارند. وزارت خزانه داری همچنین مقاماتی از ایران و با نام مستعار برای شرکت تامین هسته ای ایران به نام نکا نوین را شناسایی کرده است. از نکا نوین Neka Novin در نوامبر دو هزار و یازده به علت نقش داشتن در تامین تجهیزات ویژه و موادی که کاربرد مستقیم در برنامه هسته ای ایران دارند، نام برده شده است. مقامات نکا نوین، ایرج محمدی کاهورین و محمود محمدی داینی ایرج محمدی کاهورین و محمود محمدی داینی مقامات کلیدی هستند که برای نکا نوین کار می کنند. ایرج کاهورین سمتهای مدیر عامل، مدیر پروژه، مدیر فروش و بازاریابی نکا نوین را برعهده داشته است. وی در مذاکرات مربوط به تهیه تجهیزات اتوماسیون برای برنامه هسته ای ایران در سال دوهزار ونه میلادی مشارکت داشته است. محمود محمدی داینی مدیر ارشد اجرایی نکا نوین است و نیز عناوین مدیر عاملی و مدیر پروژه ی نکا نوین را دارا می باشد. نام های مستعار برای نکا نوین نکا نوین از نامهای مستعار کیا نیرو، شرکت بلاک نیرو سان Block Nirou Sun Co و شرکت نکو نیرو توان، برای تهیه تجهیزات از تامین کنندگان خارجی، استفاده کرده است. صنایع هوایی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران صنایع هوایی قدس را اداره می کند و از آن برای تامین بودجه ی پروژه ها استفاده می کند. وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران با صنایع هوایی قدس در زمینه ی پروژه های دفاع هوایی قرارداد دارد. صنایع هوایی قدس در تولید هواپیماهای بدون سرنشین، چترها، پاراگلایدرها و پاراموتورها نقش دارد که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران نیز مدعی است از آنها به عنوان بخشی از دکترین جنگ افزار نامتقارن استفاده می کند. مضافا اینکه در بیست و چهارم مارس 2007 میلادی در ضمیمه ی قطعنامه ی 1747، صنایع هوایی قدس به عنوان یک نهاد وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران معرفی شده است. این شرکت همچنین در بیست و سوم مارس 2012 از طرف اتحادیه ی اروپا نیز در فهرست نهادهای مرتبط با فعالیتهای اشاعه ی حساس هسته ای ایران و یا تولید سیستمهای پرتاب سلاح هسته ای ایران قرار گرفت. سازمان صنایع هوایی ایران سازمان صنایع هوایی ایران بخشی از وزارت دفاع است و مسئول مدیریت بر صنعت هوایی ایران است. این سازمان در کنار دیگر اقدامات، در تولید هواپیماهای بدون سرنشین دور برد نقش دارد. این سازمان نیز به عنوان یک نهاد مرتبط با فعالیتهای اشاعه ی حساس هسته ای ایران و یا تولید سیستمهای پرتاب سلاح هسته ای ایران مورد تحریم واقع شد. رضا عمیدی، فن پردازان، ارتباط گستر نوین رضا عمیدی که مدیر بازرگانی صنایع هوایی قدس بود با کارهای مربوط به تامین و تدارکات که بر عهده ی فن پردازان بود، مرتبط بوده است. فن پردازان یک شرکت پوششی صوری برای صنایع هوایی قدس است. رضا عمیدی نیز با شرکت ارتباط گستر نوین در ارتباط بوده است، این شرکت مظنون به ایفای نقش به عنوان یک شرکت صوری برای صنایع هوایی قدس است که در فعالیتهای تامین و تدارکات نقش دارد. اطلاعات به روز شده درباره ی افرادی که در گذشته شناسایی شدند به روز کردن اطلاعات مربوط به شرکت کسب اینترنشنال KASB این شرکت در امارات عربی متحده مستقر است. در گذشته در ششم سپتامبر دو هزار و سیزده طبق دستور ریاست جمهوری به شماره ی 13599 به عنوان بخشی از شبکه ی« سید سیدی » از شرکت های صوری برای طفره رفتن از تحریم ها شناسایی شد. طبق این دستور ریاست جمهوری، اموال دولت ایران و نهادهای مالی آن هدف قرار داده می شوند. این شرکت اکنون به عنوان« فرست فورات تریدینگ ال ال سی» ( First Furat Trading LLC ) شناخته می شود. مضافا اینکه آدرس و شماره تلفن شرکت KASB International نیز تغییر کرده است. به روز کردن اطلاعات مربوط به سیف الله جشن ساز اطلاعات، بیوگرافی و گذرنامه ی مربوط به سیف الله جشن ساز، مدیر عامل شرکت نفت ایران مستقر در سوئیس و بسیاری از شرکتهای صوری ایرانی که در طفره رفتن از تحریمهای بین المللی نفتی ایران داشتند نیز به روز شده است که از جمله می توان به سمت وی به عنوان مدیر هیئت مدیره ی شرکت نفت ایران در انگلیس است. این شرکت در گذشته شناسایی شده بود. وزارت خزانه داری در پی دستور ریاست جمهوری شماره ی 13599 در بیست و سوم ماه مه 2013 سیف الله جشن ساز را شناسایی کرد. به روز کردن اطلاعات درباره ی شرکت نفتکش ملی ایران اسم و اطلاعات مربوط به پرچم نصب شده بر روی کشتی ها، در سی و سه کشتی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران که در پی دستور ریاست جمهوری به شماره ی 13599هم اکنون در فهرست ویژه ی اتباع و اشخاص ممنوعه قرار دارد، به روز شده است. مهدی محمدی، خبرگزاری فارس- برای جامعه تحلیلی و همچنین برای دستگاه دیپلماسی کشور، اکنون این پرسشی مهم است که آیا تحریم های پنج شنبه گذشته امریکا علیه ایران، نقض توافق ژنو محسوب می شود یا خیر. ادبیات دولت و تیم مذاکره کننده در این باره تا کنون چندان مستحکم نبوده است. استفاده از این تعبیر توسط تیم مذاکره کننده که اعمال تحریم های جدید، مخالف «روح توافق ژنو» است و بسنده کردن به اقدامی نمادین مانند ترک زودهنگام مذاکرات کارشناسی با 1+5 –در حالی که می دانیم این مذاکرات به زودی دوباره از سر گرفته خواهد شد- نشان دهنده این است که دولت اعتقاد چندانی به اینکه باید موضعی سرسختانه در مقابل این اقدام به شدت توهین آمیز امریکا بگیرد، ندارد. بدتر این است که مقام های دولت امریکا می گویند تیم ایرانی در مذاکرات پذیرفته است که به روز رسانی تحریم های قبلی مصداقی اعمال تحریم جدید و در نتیجه نقض توافق ژنو نیست. ماری هاف، سخنگوی وزارت خارجه امریکا دیروز به صراحت گفته است تیم ایرانی درون مذاکرات در جریان این موضوع قرار گرفته و می دانسته است که دولت امریکا درطول دوران 6 ماهه اجرای توافق ژنو، به روز رسانی تحریم های سابق را ادامه خواهد داد. اگر این سخن طرف امریکایی درست باشد، علامت سوال بزرگی پیش روی مذاکراتی که منجر به توافق ژنو شده قرار می گیرد. تنها توجیهی که تیم مذاکره کننده ایران در مقابل پرسش از انبوه امتیازهای واگذار شده در این توافق ارائه می کرد، این بود که حداقل کاری که در ژنو انجام شده این است که قطار تحریم ها متوقف شده و از این به بعد دیگر تحریم جدیدی علیه ایران اعمال نخواهد شد. اما اقدام دولت امریکا نشان داد همین یگانه توجیه موجود هم پایه ای بسیار سست دارد و عملا تغییری در سیاست تحریمی امریکا رخ نداده است. به دلایل زیر، تحریم های جدید امریکا نه مخالف روح، بلکه نقص صریح نص توافق ژنو است. 1- استدلال اصلی امریکا این است که این تحریم، یک قانون، مصوبه یا فرمان اجرایی جدید نیست بلکه به روز رسانی فهرست مصادیق افراد و شرکت های تحت تحریم، طبق فرمان اجرایی شماره 13645 است که در تاریخ 3 ژوئن 2013 تصویب شده است. این استدلال بسیار مضحک تر از آن است که حتی اندکی جدی گرفته شود. نکته مهمی که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که آنچه امریکا در توافق ژنو به آن متعهد شده این است که از اعمال (impose) هرگونه تحریم جدید خودداری کند. در توافق ژنو صحبتی از ممنوعیت تصوب قانون یا صدور فرمان اجرایی جدید از سوی رییس جمهورامریکا به میان نیامده است. امریکا طبق توافق ژنو متعهد است به طور کلی از اعمال هر نوع تحریم جدید خودداری کند و این به وضوح در برگیرنده تحریم های جدیدی که طبق قوانین قدیمی اعمال می شود هم هست. در واقع آنچه امریکایی ها به روز رسانی تحریم های قبلی می خوانند، چیزی جز تحریم جدید نیست چرا که بر اساس این فرآیند عملا کسانی تحریم می شوند که پیش از این تحریم نبوده اند و مفهوم «تحریم جدید» هم چیزی جز این نیست. اگر تیم ایرانی نتواند تکلیف این مسئله یعنی توقف مصداق یابی برای قوانین تحریمی پیشین را در مذاکرات کارشناسی روشن کند، و این فرآیند تداوم یابد، امریکایی ها قادر خواهند بود در این پوشش هر فرد، شرکت و نهادی را که بخواهند تحریم کنند و ایران هم حق هیچ اعتراضی نخواهد داشت و بندهایی که توافق ژنو که وعده می دهد در آینده تحریم جدیدی علیه ایران اعمال نخواهد شد بالکل بی معنا می شود. 2- مسئله دوم این است که این اقدام دولت امریکا آشکارا با اصل حسن نیت (good faith) که در توافق ژنو مورد تاکید بوده درتناقض است. عمل به این اصل، مستلزم آن است که دو طرف از انجام اقداماتی که حتی به طور تلویحی و غیر صریح فضای مثبت موجود را به هم می زند خودداری کنند چه رسد به اینکه یک طرف یکی از پایه های اصلی توافق، یعنی عدم گسترش رژیم تحریم ها را تخریب نماید. 3- مسئله سوم به بندی از عهد نامه 1969 وین باز می گردد که عملا حاکم بر همه معاهدات دیگر است. طبق ماده 18 از این کنوانسیون، یک کشور ملزم است از اقداماتی که به هدف و منظور یک معاهده لطمه واردمی کند حتی قبل از لازم الاجرا شدن آن خودداری ورزد. اقدام امریکا مستقیما نقض این ماده از عهدنامه 1969 است و شرایطی بوجود می آورد که هدف اصلی این توافق که مطابق اعلام دو طرف عدم گسترش (Halt) برنامه هسته ای ایران در ازای عدم گسترش رژیم تحریم هاست، از سوی طرف امریکایی کاملا بی ارزش پنداشته و نقض شود. رفتار دولت امریکا در اعمال تحریم های جدید نه فقط غیر قانونی بلکه عمیقا اهانت آمیز است. تیم مذاکره کننده قبل از آنکه مدافع حقوق ملت ایران باشد، مدافع عزت و شخصیت آنهاست. ایستادگی بر سر این مسئله و منتفی کردن روند مصداق یابی برای تحریم هایی که پیش تر اعمال شده، در کنار عدم تصویب یا اعمال تحریم های جدید، اندکی از تردیدها درباره مقصدی که این معاهده ما را به سمت آن روان کرده و نیت واقعی که امریکایی ها در سر دارند، خواهد کاست. اما اگر دولت امریکا با این امر مخالفت کند، کم هزینه ترین راه برای اجتناب از سناریوی هم چوب هم پیاز (هم توقف برنامه هسته ای و هم تداوم اعمال تحریم ها) این است که ایران فعلا و تا زمان رفع شدن اختلافات در این باره اجرای توافق ژنو را آغاز نکند.
کمیل تقی پور :
حامد علوی- نیمه کاره ماندن مذاکرات کارشناسی ایران و گروه 1+5، گمانه زنی ها مختلفی را برانگیخته است.
ژانویه 2013
- تیم های ایران و آژانس پس از دو دور مذاکره در روزهای 27 و 28 دی (16 و 17 ژانویه) در تهران درباره موضوع ابعاد احتمالی نظامی، توافق کردند دور بعدی مذاکرات روز 24 بهمن 1391 (12 فوریه 2013) در تهران برگزار شود.
- ایران در روز چهارشنبه 4 بهمن 1391 (23 ژانویه 2013) در نامه ای به آژانس اعلام کرد که قصد دارد در بخش زیر زمینی تاسیسات غنی سازی نطنز، تعدادی ماشین IR-2m نصب کند.
* فوریه 2013
- اداره کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری امریکا در روز شنبه 14 بهمن 1391 (2 فوریه 2013) 41 شرکت و یک فرد ایرانی را به فهرست تحریم های خود اضافه کرد.
- کنفرانس امنیتی مونیخ روزهای جمعه، شنبه و یکشنبه 13، 14 و 15 بهمن 1391 (1-3 فوریه 2013) در مونیخ برگزار شد. جوزف بایدن معاون رییس جمهور امریکا در این کنفرانس برای مذاکره دو جانبه با ایران اعلام آمادگی کرد.
ایران از روز چهارشنبه، 18 بهمن 1391 (6 فوریه 2013) نصب ماشین های IR-2m را در بخش صنعتی نطنز آغاز کرد.
- دور هفتم مذاکرات ایران و آژانس روز چهارشنبه 25 بهمن 1391 (13 فوریه 2013) انجام شد.
- گزارش مدیر کل آژانس درباره اجرای پادمان در ایران در روز پنج شنبه، 3 اسفند 1391 (21 فوریه 2013) منتشر شد.
- مذاکرات ایران و گروه 1+5 در آلماتی قزاقستان روز سه شنبه 8 اسفند 1391 (26 فوریه 2012) آغاز شد.
* آوریل 2013
- مذاکرات آلماتی 2 صبح روز جمعه 16 فروردین 1392 (5 آوریل 2013) در شهر آلماتی قزاقستان آغاز شد.
- دولت امریکا روز جمعه 23 فروردین 1392 (12 آوریل 2013) اعلام کرد تحریم شرکت های کشتی رانی و نفت کش برادران عوفر را لغو می کند.
* می 2013
- دولت امریکا روز پنج شنبه 29 اردیبهشت 1392 (9می 2013) تحریم هایی را علیه شرکت صنعتی آلومینات، شرکت پارس آمایش صنعت کیش، شرکت تحقیقاتی سیستم پیشرو و شرکت تقطیران کاشان و یک شهروند ایرانی به نام پرویز خاکی اعمال کرد.
- مذاکرات دوجانبه کاترین اشتون و سعید جلیلی در استانبول، شامگاه چهارشنبه 25 اردیبهشت 1392 (15 می 2013) برگزار شد.
- دهمین دور مذاکرات ایران و آژانس درباره مدالیته پی ام دی روز چهارشنبه 25 اردیبهشت 1392 (15 می 2013) در وین برگزار شد.
- جان برد، وزیر خارجه کانادا، روز چهارشنبه (30 مه / 9 خرداد) از قطع تمامی روابط تجاری این کشور با ایران خبر داد.
* ژوئن 2013
- ایالات متحده آمریکا دوشنبه سیزدهم خردادماه 1392، واحد پول ملی و صنایع خودروسازی ایران را تحریم کرد.
- نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی در روز دوشنبه 13 خرداد 1392 (3 ژوئن 2013) آغاز به کار کرد.
- وزارت خزانه‌داری آمریکا روز سه‌شنبه (4 ژوئن/14 خرداد) اعلام کرد که "ستاد اجرایی فرمان امام" و 37 شرکت وابسته به آن را تحریم می کند.
- محفظه اصلی راکتور آب سنگین اراک روز یکشنبه 19 خرداد 1392 (9 ژوئن 2013) نصب شد.
* ژوئیه 2013
- کنفرانس امنیت هسته ای روزهای اول تا پنجم ژوئیه 2013 (10-14 تیر 1392) در وین برگزار شد.
- اجرای تحریم های اعمال شده از سوی امریکا مطابق قانون اقدامات دفاعی سال 2013 از اول ژوئیه 2013 (10 تیر 1392) آغاز شد. مطابق این قانون بنادر، مبادله فلزات گرانبها و کشتی رانی ایران تحریم شد.
- شواری ملی مقاومت (شاخه سیاسی گروهک) روز پنج شنبه 20 تیر 1392 (11 ژوئیه 2013) با صدور اطلاعیه ای از پارس –محل استقرارش- ادعا کرد در شهر دماوند ایران یک پروژه هسته یا محرمانه با عنوان معدن شرق یا کوثر وجود دارد.
- وب سایت وزارت خزانه داریامریکا روز 3 مرداد 1392 (25جولای 2013) با صدور بیانیه ای اعلام کرد که قانون تحریم های ایران را به روز رسانی کرده و در اثر این به روز رسانی صادرات برخی محصولات کشاورزی، مواد غذایی، دارویی و تجهیزات پزشکی به ایران از شمول تحریم ها خارج شده است.
* اوت 2013
- مجلس نمایندگان امریکا روز پنج شنبه 10 مرداد 1392 (اول اوت 2013) قانون جامع تحریم ایران (اقدام علیه ایران هسته ای) را با هدف به صفر رساندن صادرات نفت ایران تصویب کرد.
- مجلس شورای اسلامی روز پنج شنبه 24 مرداد 1392 (15 اوت 2013) به محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه رای اعتماد داد.
- حسن روحانی طی حکمی در روز پنج شنبه 24 مرداد 1392 (15 اوت 2013) علی اکبر صالحی را به سمت ریاست سازمان انرژی اتمی منصوب کرد.
- گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته ای ایران در روز چهارشنبه 6 شهریور 1392 (28 اوت 2013) منتشر شد.
* سپتامبر 2013
- دکتر حسن روحانی رییس جمهور روز پنج شنبه 14 شهریور 1392 (5 سپتامبر 2013) مسئولیت مذاکرات هسته ای را به وزارت خارجه واگذار کرد.
ایران هسته ای- وندی شرمن معاون وزیر امور خارجه امریکا در امور سیاسی که رییس تیم مذاکره کننده این کشور در گروه 1+5 است، در گفت وگویی تلویزیونی اعلام کرد در توافق نهایی با ایران باید بسیاری از بخش های برنامه هسته ای این کشور برچیده شود.
این احتمال وجود دارد که اجرای توافق ژنو دشوارتر از توافق بر سر آن، از آب دربیاید.
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
